در این قسمت اشعار نجوا کاشانی را براتون میزارم
(( دیــــوانـــه ))
از بس شکستم آینه ی صبر را بـــه سنگ افتــــاد در تــــوان تــــوانـــایـیـم درنـــگ
دیــــوانـــــه نیستم ولـی از دست روزگـــار هر روز می زنـم سر دیوانــه را بــه سنگ
ای کاش می شد از تــو بپرســد دلــم چــرا در اهـتمــام آمــدنـت مــی کنــی درنـــگ
شعری بـخــوان کـــه راه بــه جـایـی نمـی بـرد کشتار و نـابـرابـری و ظلم و زور و جنگ
رفت آن زمان که دوست که می دید دوست را می برد و می فشرد در آغوش ، تنگ تنگ
وقتی که دوست می رسد این روزها به دوست انــگـــار شیــــر آمــده در بیشــه ی پـلـنـگ
بــــا ادعـــــای آدمــــی امـــــا بســـان گــرگ مـردم به روی چهره ی هم می کشند چنگ
ای وای بـر کسی کـــه نــدانــد بــرای دوست بــایـــد بــه هـدیـه شاخه ی گل بـرد یا تفنگ
محمد روحانی ( نجوا کاشانی
سلام
وبلاگتون خیلی خوبه ، سلامت و پایدار و موفق باشید .
سلام زیبا بود
موفق باشید